ටිකක් වේලාසනින් ගෙදර ආවේ මගේ ස්වේතව පුදුම කරන්න හිතාගෙන.
හැබැයි ඉතින් මං එන්න වෙලාවේ ස්වේතා නම් පේන්න හිටියේ නෑ.
මොකද ස්වේතගේ අම්මා උදෙන්ම එයාව එක්කන් ගියේ එයාගෙ ගෙදරට. කවුරු කොයි විදියට ආදරේ කලත් අම්මගේ තාත්තගේ ආදරේ තරම් දෙයක් වෙන කොහෙද මේ ලෝකෙ. ඔව් ඒ තමයි ලෝකෙ තියෙන ඇත්ත.
අම්මා සේවේතව එක්කන් ගියේ පන්සල් යන්නත් එක්කමයි.
මේ වෙලාවෙදි වටිනම දේ පුංචි පැටියා වෙනුවෙන් ස්වේතගේ මානසික නිදහස. අපි හැමෝම ඒ කාරණාව තේරුම් අරගෙන හිටියා.
එයත් ගෙදර නැති වෙලාවෙ එයා වෙනුවෙන් මොනවා හරි දෙයක් කරන්න අවශ්‍යයි කියලා හිතුනේ මගේ ස්වේතා නැතිව මේ ගෙදර තියන පාළුව මකාගන්නත් එක්ක.
දෙන්නෙක් ජීවත් වුණ ගෙදර තුන්වැන්නෙක් ඒ කියන්නේ අපේ පුංචි පැටියා එන නිසා හැමදේම වෙනස් වෙලා.
මම ගියේ අපේ නිදන කාමරයට.
ටික වෙලාවක් ඇඳේ වාඩිවෙලා හිටපු මං බලාගෙන හිටියේ ඇඳට උඩින් බිත්තියෙ එල්ලල තිබුන ලස්සන පින්තූරෙ දිහා. ඒ පින්තූරය හරිම ලස්සනයි.
අපි දෙන්නගෙ විවාහ උත්සවයට හොඳම යාළුවෙක්ගෙන් ලැබුන අපූරු තෑග්ගක්.
ඔංචිල්ලාවක වාඩි වෙලා අහස දිහා බලාගෙන ඉන්න හරිම ලස්සන කාන්තාවක්.
හැබැයි මට හිතුනා මේ වෙලාවෙදි අපේ කාමරේට පුංචි වෙනසක් කරන්න. පින්තූරය ගලවලා හිමින් සීරුවෙ බිමින් තිබ්බ මම ඒ වෙනුවට බිත්තියේ ස්වේතා වෙනුවෙන්ම අද අරගෙන ආව පුංචි පැටියෙක්ගෙ සිනාමුසු මුහුණක හරි අපූරු පින්තූරයක් එල්ලුවා.
ඒ හිනාවට පුංචි පැටියගේ කිරිදත් හරි ලස්සනට පේනවා. මේ පැටියව දකින මුහුණකට හිනාවක් එන්නේ ඒ පින්තූරේ තියෙන ආදරණීය බව නිසාම වෙන්න ඇති.
ඔන්න ඉතින් අද කාමරේට එන ස්වේතා මේ පුංචි පැටියා ව දැකලා ගොඩක් සතුටු වෙනවා කියන්න මට නම් මට හොඳටම විශ්වාසයි.
මේ වෙලාවේ ස්වේතගේ හිනාව තරම් මට වටින දෙයක් වෙන කොයින්ද.
ඒ කටයුත්ත ඉවරවෙලා මිදුලට බැස්සේ ස්වේතගේ යාලුවෝ ටික හොදින් ඉන්නවද කියල බලන්න.
මොකද ස්වේතා කියන්නේ ගහට කොළට පුදුම තරම් විදියට ආදරයක් තියෙන කෙනෙක්. බලන්නත් ලස්සනයි අපේ පුංචි පැටියා පිළිගන්න වගේ මල් පිපිලා ඒ මල් වලින් වත්ත පුරාවට හරි අපූරුවට හැඩ වෙලා.
මල් විතරක් නෙමෙයි කාර්යබහුල ජීවිතේ ඇතුලෙදි අපි දෙන්න එකතු වෙලා හදපු අපේ එළවලු වගාවත් මේ වෙනකොට සරුවට වැවිලා.
තව ටික දවසක් ගත වෙනකොට හොඳ අස්වැන්නක් ගන්න පුළුවන් කියන කාරණය නම් පැහැදිලියි.
කඩේට ගිහින් දවස් ගණනක් පරණ උන එළවළු එහෙමත් නැත්නම් කාබයිට් ගහපු එළවළු පලතුරු ගේනවට වඩා අපි දෙන්නගෙ මහන්සියෙන් වවාගත්ත මේ පලතුරු නෙලාගෙන කන්න ලැබෙනවා කියන්නෙ මේ වෙලාවෙදි ලොකු වාසියක් වගේම අපේ සෞඛ්‍ය ආරක්ෂාවට හොඳම පදනමක් වෙයි.
මේ අතරවාරයේදීම ගේට්ටුව ඇරෙන ශබ්දයට මගේ ඇස් ඒ දිහාවට යොමු වුණේ ඉබේටම වගේ. ඔන්න මගේ කෙල්ල ගෙදර එනවා.
සුදුම සුදු දිග ගවුමකින් සැරසිලා මගේ ස්වේතා ලස්සනයි.
ඊට පිටිපස්සෙන් ආවෙ ස්වේතගේ අම්මා එක එක වර්ගයේ පලාවර්ග පිරුණු මල්ලක් අම්මගේ අතේ. ඒ මදිවට අනික් අතින් උස්සගනගෙන ආවෙ තැඹිලි ගෙඩි දෙකක්. පය ඉක්මන් කරපු මම ඉක්මනට ගිහින් අම්මගේ අතේ තිබුණු බඩු ටික අරගෙන ඇවිත් එලියෙ තිබුණ පුටුව උඩින් තිබ්බා.
දැන් ඉතින් වෙනදා වගේ බෑ.
කෑම බීම ගැන සැලකිල්ලක් දක්වන්න වෙනවා.
මොකද ඉතින් ඔය කුසේ ඉන්න පුංචි අමුත්තා ගැනත් හිතන්න අවශ්‍යයි නේ.
ඔව් අම්මේ අපි දැන් ගොඩක් වෙලාවට රතු හාල් කන්න පුරුදු වෙලා ඉන්නේ. කඩ කෑම කැවෙන්නෙත් නැහැ.
ඔව් ඒක නම් ගොඩක් හොඳයි පුතේ.පළවෙනි දරුවනේ. ඔය කාලෙදි ඉතින් දෙන්නෙක්ට කන්න ඕන කියලා කතාවක් තියෙන්නේ නිකං නෙමෙයි.
හැබැයි ඉතින් ඔය කතාවෙ හැටියට දෙන්නෙක්ට කන්න ඕනේ කීවට පිටි කෑම නම් නෙමෙයි වර්ග පෝෂණ ගුනේ තියෙන දේවල් තමයි දෙන්නෙක්ට කන්න අවශ්‍ය වෙන්නේ.ඒ වගේමයි පුතේ ගෑනු දරුවෙක් උනාම ළමයෙක් කුසට එනකල්ම ඉන්න ඕනේ නෑ හොඳ පෝෂණයක් පුංචි කාලයේදී ඉඳලම ගන්න ඕන.
එහෙම නැති වුණාම තමයි දරුවෙක් ලැබෙන්න ඉන්න කාලෙදි ඔය එක එක ප්‍රශ්න මතු වෙන්නේ.
මේ දේවල් ඔය දෙන්නා තවම හරි හැටි නො දන්නවා වුණාට පුතේ ඔය කුස ඇතුලේ ඉන්න දරුවාට අවශ්‍ය පෝෂණය හැමදේම අම්මා ගෙන් ලැබෙනවා මොකද ගර්භනී වෙන්න කලින් දුවගේ ඇගේ තැන්පත් උණ පෝෂණ කොටස් තියනවනෙ ඒ නිසා බයක් නෑ.
හැබැයි ඉතින් එහෙමයි කියලා බෑ මොකද මගේ දුවටත් හොඳ පෝෂණයක් අවශ්‍යයි.p නැත්නම් ඉතින් ලමය ලැබුණට පස්සේ කිරි ටිකවත් හරියට දී ගන්නේ කොහොමද .
ස්වේතා වගේම මමත් අම්මගෙ කතාවට කන් දීගන හිටියේ හරිම උනන්දුවෙන්. මොකද අපේ පලවෙනි පුංචි පැටියා නිසා වෛද්‍යවරු දුන්න උපදෙස් ඇරෙන්න කිසිම අත්දැකීමක් අපි ළඟ තිබුණෙ නැහැ. කොහොම උනත් අපි ඇත්තටම වාසනාවන්තයි. මොකද මේ වෙලාවෙදි අම්මා තාත්තා ළඟ ඉන්න නිසා. ඒ අයගේ උපදෙස් උදව් අපි දෙන්නට මහමෙරක් තරම් වටිනවා.
අම්මගේ කතාව ඉවර වෙනවත් එක්කම ස්වේතා හිමින් සීරුවෙ නැගිටලා ගියේ ඇඟපත සෝදන්න. පිරිසිදුකම අපේ ජීවිතේ කොයි කාලවකවානුවේදී වුණත් අංක එක වෙන්න අවශ්‍යයි.
දන්නවද පුංචි පැටියෝ අම්මිටයි තාත්තිටයි ඔයා එනකල් ඉවසිල්ලක් නෑ. ඒ විතරක් නෙමෙයි ආත්තම්මා සීයා මේ හැමෝම ඒ වෙනුවෙන් මග බලාගෙන ඉන්නවා.
No comments:
Post a Comment